Σήμερα είναι η επέτειος του πρώτου ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ.
Μετά που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέστρεψε από την Ευρώπη και μας ανακοίνωσε ότι έπρεπε να γίνει «χρήσιμος αντί αρεστός», δικαιολογώντας το αδικαιολόγητο κούρεμα των αποταμιεύσεων των πολιτών του, προέβη σε διάγγελμα (25 Μαρτίου 2013) όπου με ένα ΔΕΥΤΕΡΟ ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ, υποσχέθηκε την αποζημίωση αυτών που έγιναν το ανάχωμα να διασωθεί το Κράτος και το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Μέχρι στιγμής το μόνο που έγινε είναι η παροχή υπηκοότητας στους αλλοδαπούς κουρεμένους. Για τους Κυπρίους καμιά μνεία αποκατάστασης των δεδουλευμένων και φορολογημένων αποταμιεύσεων τους. Φορολόγησαν ακόμα και τα κουρεμένα ποσά!!! (μετά που τα κούρεψαν).
Αντί της έντιμης τήρησης των δεσμεύσεων, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, οι Θεσμοί αλληλοκατηγορούνται, με την Εκτελεστική εξουσία να μέμφεται την προηγούμενη κυβέρνηση, την Βουλή, την Κεντρική Τράπεζα και το Eurogroup, και την Βουλή να μέμφεται τον Πρόεδρο και την Κεντρική τράπεζα. Η Κεντρική Τράπεζα δε, να μας λέει ότι οι αποφάσεις ήταν πολιτικές. Και το γαϊτανάκι και η κολοκυθιά να συνεχίζεται. Ακόμα και τα εναπομείναντα περιουσιακά στοιχεία της Λαϊκής που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μηδαμινό ποσοστό σαν αρχική αποζημίωση, κατασπαράζονται και εξαφανίζονται και κανένας δεν είναι υπόλογος, ούτε και υπάρχουν συνέπειες και επιπτώσεις. Η τετραετής «εξυγίανση» (ούτε και κατ’ ευφημισμό δεν δεχόμαστε την ορολογία), απλά μεταφράζεται μόνο σε ζημιές.
Εν όσω γίνονται όλα αυτά, κομπάζουμε, σαν Κράτος, για ανάκαμψη της οικονομίας, τη στιγμή που οι καταθέτες, κάτοχοι αξιογράφων (η μερίδα που όντως εξαπατήθηκε), δανειολήπτες και μέτοχοι τραπεζών κλαίνε επί ερειπίων και προσπαθούν να βρουν ανύπαρκτους τρόπους για να επιβιώσουν.
Μετά από τέσσερα χρόνια φαίνεται ότι και οι ΔΥΟ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ έχουν παραγραφεί στο μυαλό του Προέδρου.
Σαν ΣΥΚΑΛΑ, εδώ και 14 μήνες ζητήσαμε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στείλαμε και αριθμό υπενθυμίσεων (η τελευταία πριν δέκα μέρες).
Δεν πήραμε καμμιά απάντηση.
Ο Πρόεδρος, κατά την γνώμη μας, έπρεπε να τρέφει περισσότερο σεβασμό σε αυτούς που κατακρεουργήθηκαν (παρ’ όλες τις δεσμεύσεις) για να υπάρχει σήμερα Κράτος και χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Τελικά σε αυτή την Πολιτεία τι είναι εκείνο που μετρά; Σίγουρα δεν φαίνεται να είναι οι πολίτες. Τουλάχιστον η μη «προνομιακά πληροφορημένοι» πολίτες.!
ΔΣ ΣΥΚΑΛΑ